صبح امید

بسم الله الرحمن الرحیم
#سردار_دلها_شهادتت_مبارک

اگرچه با شنید خبر شهادتت دلهایمان به درد آمد و چشمانمان خون بارید…
اگرچه تحمل از دست دادن تو بسیار سخت است و ملالت بار…
اما طاقت می آوریم همانطور که در دوران جنگ تحمیلی خبر شهادت هر دلاور و سرداری دلمان را لرزاند…
عزم ما جزم تر شد تا فرزندانمان را در راهی که تو پیش گرفتی هدایت کنیم…
اگر آنها را نیز از دست بدهیم چه باک که خود مرد کارزار خواهیم شد…
دشمن چه دارد جز افکار شیطان، هیچ…
اما ما رهبر فرزانه ای داریم که در دامنش سردارانی همچون سلیمانی پرورش یافتند…
ما امام، رهبر و فرمانده ای داریم از نظر غایب اما تمام حواسش به ماست…
خدایی داریم که در همین نزدیکی است از رگ گردن نزدیکتر…
خداوندی که در قرآن کریمش، نوید پیروزی را به ما داده:

بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَیَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ …
بلکه حق را بر باطل فرو مى‏ افکنیم پس آن را در هم مى ‏شکند و بناگاه آن نابود مى‏ گردد…
انبیا:18

سردار مطمئن باش ما مستحکم تر از قبل در کنار رهبرمان ایستاده ایم…
و می دانیم که تو بازخواهی گشت و کار ناتمامت را به همراه ولی زمانت تمام خواهی کرد…
اللهم انصر جیوش المسلمین
اللهم عجل لولیک الفرج
#به_قلم_خودم

بسم الله الرحمن الرحیم
#به_قلم_خودم
#چطور_سر_جلسه_امتحان_حاضر_شویم؟
سلام دوستان عزیز
خوب مسئله این است که چطور سر جلسه امتحان حاضر شویم که بهترین نتیجه را بگیریم:
1- تا فرصت هست با یک برنامه ریزی دقیق درسها را مطالعه کنید و خلاصه نویسی انجام دهید.
2- شب امتحان تا دیر وقت درس نخوانید و به موقع بخوابید.
3- حتماً غذای سبک برای شام تهیه و میل کنید.
4- صبح بعد از نماز صبح بهترین وقت برای دوره درس است.
5- با خود کتاب و دفتر به حوزه امتحان نبرید.
6- اجازه بدهید افکار شما مرتب و منظم باقی بماند بی جهت حرص بیشتر خواندن نداشته باشید.
7- در دقایق قبل از شروع امتحان، اصلاً درس نخوانید و با دوستان سر سوالات بحث نکنید.
8- حتماً همه بحث ها را قبل از روز امتحان انجام دهید.
9- سر جلسه امتحان، تمام سوالات را با هم نخوانید، با حوصله از سوال اول شروع کنید جواب بدهید تا به انتها برسید.
10- اگر سوالی به یادتان نیامد، اجالتاً کنار بگذارید و در انتها به آن بپردازید.
11- بعد از امتحان با دوستان در مورد پاسخ سوالات بحث نکنید. (دیگر فایده ندارد.)
ان شاءالله بهترین نتیجه را می گیرید.

بسم الله الرحمن الرحیم
#به_قلم_خودم
#چطور_درس_بخوانیم؟
سلام دوستان…
خوب حتماً کارت های ورود به جلسه امتحان را گرفتید…
خوب این یعنی نزدیکی زمان امتحانات…
و زمانی که باید آنچه در طول یک ترم یاد گرفتیم، روی کاغذ بیاوریم…
من روز امتحان دوستان زیادی رو میبینم که اضطراب و استرس از همه وجودشون بیرون می زند…
خوب بیاید یه کار کنیم روز امتحان، روز شیرین و به یاد موندنی بشود نه این که از اون بیزار باشیم.
چطور درس بخوانیم؟
1- با توکل به خدا شروع کنید.
1- مطالب را با نظم خاصی مرتب کنید، یعنی فیش برداری یا خلاصه نویسی کنید.
2- با همه هوش و حواس، مطالعه کنید.
3- آن مطالب را به چیزهای غیرعادی، مرتبط کنید، یعنی کدگذاری کنید.
4- دائماً آن‌ها را تکرار کنید.
5- هر وقت خسته شدید کلاً درس را کنار بذارید.
6- بهترین زمان برای درس خوندن بین طلوعین است این زمان را از دست ندهید.
مرور:
حداقل تعداد دفعاتی که یک مطلب باید در ذهن ما تکرار شود تا در آن باقی بماند، 5 مرتبه است…
و این 5 مرتبه زمان‌بندی کاملاً مشخصی دارد:
1– بلافاصله بعد از خواندن
2- فردای آن روز
3- یک هفته بعد
4- 15 روز بعد
5- یک ماه بعد
خوب حالا اگه زمانی گذشته رو از دست دادید مجبورید تعداد دفعات تکرار را بالا ببرید.
ان شاءالله که همه ما در امتحانات دنیوی و اخروی موفق و رو سفید باشیم.
برای سلامتی خود و اساتید بزرگوار و عزیز حوزه لطفاً صلواتی محمّدی بفرستید.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

بسم الله الرحمن الرحیم
#تولد
#به_قلم_خودم
صدای گریه¬اش، گوش مرا نوازش می¬داد، شنیدم که گفت: پسره، قطرات اشک از چشمانم جاری شد، بلافاصله از دکتر پرسیدم: سالمه، و دکتر با اعتماد کامل گفت: بله… او متولد شده بود، فرزندی که خداوند آن را به من عطا کرده بود و من از آن پس، امانت دار شدم… با دیدن او به بزرگی و عظمت خداوند بیشتر پی بردم… دستان و پاهای کوچکش، چشمان سیاهش و یک عروسک جان دار کوچک …. بزرگ شدن تدریجی او اگرچه سختی داشت اما لذت مادر بودن و نفس به نفس او زندگی کردن جلوه ای دیگر به زندگی من داد… او اکنون بزرگ شده است… قد کشیده… مردی شده است… حالا من که بیمار می شوم؛ او از من مراقبت می کند… امروز تولد اوست…
خداوندا! تمامی جوانان این مرز و بوم را در پناه خود سلامت و موفق بدار و آنان را در راه خود مستدام بدار تا لایق سربازی سپاه امام زمانشان باشند…
بلند بگو: آمیـــن یا رب العالمیـــن

بسم الله الرحمن الرحیم

#به_قلم_خودم
#یاد_عزیز_از_دست_رفته

چشمهایم را که باز کردم خودم را داخل قبری دیدیم که در سرمای آن روز پاییزی، جای گرم و نرمی بود، چهار گوشه آن را قسم دادم که امشب جا را بر عزیز من تنگ نکند… صدای فریادهای برادرم مرا به خود آورد او دستش را دراز کرده بود و می خواست که از قبر بیرون بیایم، اما من نمی خواستم… چند دقیقه بعد با اصرار او از قبر خارج شدم… صدای درهم و برهم اطراف نمی گذاشت که حواسم جمع شود یا نمی توانستم بفهمم که چه شده… مرا گوشه ای نشاندن و من چشم به ستیغ آفتاب گرم در سرمای پاییزی دوخته بودم و خدا را فریاد می کردم… سخت بود از دست دادن عزیز… چه داغی بر سینه من بود که امروز بعد از سالها هنوز تسکین نیافته است و تنها توکل به خداست که می تواند بار سنگین نبود عزیزترین کسم را تحمل کنم… سالها گذشته است اما یاد روز ودا سخت من با او، درست در همین روزها دوباره تکرار می شود… سپردمت دست خداوند ای عزیز… دیدار به قیامت… ان شاءالله
اللّهُمَّ اغفِر لِلمُومِنینَ وَ المُومِنَاتِ وَ المُسلِمینَ وَ المُسلِمَاتِ
اَلاَحیَاءِ مِنهُم وَ الاَموَاتِ ، تَابِع بَینَنَا وَ بَینَهُم بِالخَیراتِ
اِنَّکَ مُجیبُ الدَعَوَاتِ اِنَّکَ غافِرَ الذَنبِ وَ الخَطیئَاتِ
وَ اِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ بِحُرمَةِ الفَاتِحةِ مَعَ الصَّلَوَاتِ