صبح امید

بسم الله الرحمن الرحیم

#یادداشت_روز
#20_مهر_روز_بزرگداشت_حافظ
خواجه شمس الدین محمد بن بهاء الدین شیرازی از شاعران قرن هشتم هجری و یکی از بزرگترین شاعران غزل سرای ایرانی است. حافظ در طول زندگی خود با بسیاری از سلاطین و درباریان تعامل داشت و با اهل علم و ادب و شعر هم هم‌نشینی داشت و از احوال صوفیان و درویشان زمانش هم باخبر بود اما خودش هرگز در هیچ از این گروه‌ها قرار نگرفت و اهداف و غرایض این سه گروه را پست و حقیر می‌دانست. کنایه‌های تلخ و تندی که در دیوانش به صوفیان فریبکار و سلاطین متظاهر به دین‌داری زده، اثباتی بر این ادعا هستند. حافظ بسیار بلند طبع بود و با این‌که خودش تنگ‌دست بود، آبروی فقر و قناعت را حفظ می‌کرد. خلوت‌گزین بود و ظاهری ساکت و آرام داشت امّا در باطن، روحی بسیار سرکش. از مادیات و دروغ و فریبکاری و تظاهر به دین‌داری به حدی تنفر داشت که رندی و قلندری را ستایش می‌کرد و خود را رند و خرابات‌گر می‌دانست. زیرا در خرابات دیگر کسی تظاهر به به صلاح و پارسایی نمی‌کند و در آن‌جا همه حقیقت وجودی خود را نشان می‌دهند. حافظ هیچ گناهی را سنگین‌تر از مردم‌فریبی و ریاکاری نمی‌دانست و همواره به افراد متظاهر در اشعارش می‌تاخت. راهنمای زندگی حافظ در طریقت عشق است و معتقد بود عشق هدیه‌ای ازلی است و تنها راه رسیدن به کمال نیز عشق است و عالم هستی را جلوه‌گاه عشق می‌دانست.
(+مجتبائی، «حافظ»، دانشنامهٔ جهان اسلام+)
بی تردید حافظ شیفته شیوایی زبان قرآن بوده و از صنایع و بدایع آن در شعر خود بهره برده‌است. بیشتر صنایع بدیع قرآن را که نزدیک به یکصد گونه دانسته‌اند، در دیوان حافظ می‌توان یافت. از پر شمارترین این صنایع می‌توان ایجاز، استعاره، ایهام، انسجام، ارسال المثل، ترصیع، تلمیح، تمثیل، تشبیه، تقابل، تکرار، توزیع، تناسب، جناس، تسمیط، کنایه، مقارنه و تقسیم را نام برد. حافظ خواندن قرآن با چارده (چهارده) روایت را مایه افتخار خود می‌دانسته و گمان می‌رود به همین خاطر «حافظ» تخلص می‌کرده. در سراسر دیوان حافظ به ابیاتی برمی‌خوریم که به صراحت به تأثیر قرآن در زندگی او اذعان داشته‌است.
روایت است هنگامی که قصد دفن حافظ را داشتند، عده ای از متعصبان با استناد به اشعار حافظ دربارة می گساری با دفن وی به شیوة مسلمانان مخالف بودند و در مقابل عدة دیگر وی را فردی مسلمان و معتقد می دانستند. قرار شد که از دیوان حافظ فالی بگیرند که این بیت آمد:
? قدم دریغ مدار از جنازه حافظ
? که گرچه غرق گناه است، می رود به بهشت
این شعر در بدخواهان شاعر تأثیر بسیاری گذاشت و دست از مخالفت برداشتند.
تمدن باشکوه و سرافراز ایران اسلامی در میراث گرانقدر تاریخی و فرهنگی خود فرهیختگان و فرزانگان بسیاری را در عرصه شعر و ادب به جهانیان معرفی کرده است که برای همیشه ی تاریخ افتخارآفرین خواهند بود. و اینک در آغاز دوره دیگری از تمدن نوین ایران اسلامی با تبلور اراده و باورهای والای ملت ایران، نهال تنومند فرهنگی در حال شکوفایی است و لازم است جوانان و هنرمندان کشورمان با درک صحیح از موقعیت انقلاب اسلامی و اهداف عالی آن به ترویج و گسترش پیام آن یاری رسانند. امروز شعر و ادب میهن پر افتخارمان نیاز دارد تا با سروده های متعهدانه و آتشین صدای رهایی بخش انقلاب اسلامی را به گوش ملت های دربند جهان برساند و جریان پر خروش انسانها را به حرکت درآورد.
حرکت به سوی تمدن نوین اسلامی جهت ایجاد بستر مناسب ظهور …
ان شاءالله