صبح امید

بسم الله الرحمن الرحیم
#وداع_با_سردار
#به_قلم_خودم
نماز صبح را که خواندیم همراه پسرم راهی شدیم… در صف انتظار اتوبوس منتظر ماندیم، در ساعات اولیه صبح اتوبوس نبود!!!! یعنی نمیدانستند امروز چه روزی است؟… روزی که محبان سردار از همه جای تهران نه با پا که با سر به میعادگاه او خواهند رفت… گذشتیم… رسیدم به پشت در دانشگاه، درها بسته بود!!! خوب دانشگاه تهران چرا؟!!! تحمل کردیم تا مراسم را دریابیم… نوحه های حاج صادق آهنگران، چه سوزی در دل به پا کرد…. یاد سرداران شهید دوران دفاع مقدس که به جمعشان یار دیرنشان اضافه شد… به سخنان آقای هنیه رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی حماس که شهید قاسم سلیمانی را شهید قدس نامید و سخنان دختر رشید سردار گوش فرا دادیم… سپس نماز را به همراه آقا، رهبر عزیزمان قرائت کردیم… سوختیم از سوز دعاهای رهبرمان… و آتش به جانمان افتاد از اشک های او که جاری بود… مراسم با حرکت خیل جمعیت به سوی میدان آزادی برای بدرقعه سردار رشیدمان ادامه یافت…
و من در این زمان قیامت را دیدم…
زمان بازگشت، مترو و اتوبوس ها مملو از جمعیت بود و جوابگوی مردم نبود… خوب باشد… مراسم سردار با شکوه به انجام رسید اما روسیاهی به زغال ماند آنانی که به جای کمک به برگزاری هرچه باشکوه تر آن، بی توجه به حضور میلیونی مردم دلسوخته، گذاشتند بگذرد…