صبح امید

بسم الله الرحمن الرحیم
#شبهات دینی

آیا نفرین کردن گناه ندارد؟
نفرین در صورتی تأثیر دارد که اولاً بر حق باشد. شخصی که به دیگران نفرین می کند، اگر به ناحق باشد، تأثیری در زندگی فرد نفرین شده ندارد، حتی اگر نفرین به حق باشد، تا خداوند مصلحت نداند، اثر نخواهد کرد. طبق برخی روایات، نفرین را خداوند آن گونه که صلاح می‌داند، اجابت می‌کند، نه آن طور که نفرین کننده دلش می‌خواهد،‌ چون گاهی ممکن است به خاطر یک مسئله جزئی و کوچک، شدیدترین نفرین علیه کسی صورت گیرد. بدیهی است خدای عادل و عالم و حکیم، به اندازة آنچه حق است، ‌نفرین را اجابت می‌کند، نه بیشتر.
(اصول کافی،‌ ج4، ص 287)
در نهج البلاغه، مقوله نفرین و نفرین شدگان مشاهده می شود. حضرت علی علیه السلام از انس بن مالک، خادم پیامبر خواست که به سراغ طلحه و زبیر برود و حدیثی را که از رسول خدا دربارة آن ها شنیده بود، یاد آور شود. أنس سرپیچی کرد و بازگشت و بهانه آورد که حدیث فراموشم شده است. حضرت علی فرمود: «اگر دروغ می گویی، خداوند به لکه ای سفید دچارت کند که دستارش نپوشاند.» آورده اند که پس از این نفرین، أنس به بیماری بَرَص در چهره دچار شد.
(معادیخواه، فرهنگ تفصیلی آفتاب (مفاهیم نهج البلاغه) ج 9، ص 4777)
در قرآن مجید این مقوله با واژه های دیگری دربارة کفّار و منافقان و ابلیس و اذیّت کنندگان خدا و رسول خدا و مفسدان و قاطعان رحم و ستمکاران و … به کار رفته. دربارة کفار آمده : «انّ الله لعن الکافرین و أعدّلهم عذاباً سعیراً»؛ (خداوند کفار را لعنت و نفرین کرده و برای آن ها عذاب دردناکی را مهیّا نموده است.» (احزاب: 64)
با توجه به وجود این روایات و آیات، می توان به نفرین اعتقاد داشت. در عین حال نفرینی که به ناحق باشد، تأثیر گذار نخواهد بود. حضرت امام باقر علیه السلام می‌فرماید: «کسی که چیزی را لعنت می‌کند، اگر مستحق نباشد، لعنت به خود گوینده بر می‌گردد. پس از لعن مؤمن بپرهیزید، مبادا خود گرفتار شوید.»
(ری شهری‌، میزان الحکمه‌، ، ج 5، ص 616،)
اگر کسی ظلمی کرده باشد، نتیجه عمل خود را در دنیا خواهد دید حتی اگر نفرین نشده باشد.
بدون جهت مومنی را نفرین کردن حرام است، ولی نفرین بر ظالم و کافر و عده دیگری که در قرآن و روایات مورد لعن و نفرین قرار گرفته اند، حرام نمی باشد.