یک حدیث، یک نکته، خدا تعالی زیباست
بسم الله الرحمن الرحیم
#خداوند_متعال_زیباست
حضرت محمد صلوات الله علیه: إنّ اللّه تعالى جمیلٌ یُحِبُّ الجَمالَ ، و یُحِبُّ أنْ یَرى أثَرَ نِعمَتِهِ على عَبدِهِ ، و یُبغِضُ البُؤْسَ و التَّباؤسَ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :خداوند متعال زیباست، زیبایى را دوست دارد و دوست دارد اثر نعمت خود را در بنده اش ببیند. او فقر و فقر نمایى را دشمن مى دارد.
(کنزالعمال/ 17166)
از خیثمه نقل شده است که امام حسن علیه السلام وقتی برای نماز ایستاد بهترین لباسش را پوشید. گفته شد ای پسر رسول خدا برای چه بهترین لباست را پوشیدی؟ حضرت فرمود خداوند متعال زیباست و زیبایی را دوست دارد پس من هم برای پروردگارم خود را زینت کردم چرا که خداوند می فرماید اى فرزندان آدم! به هنگام عبادت لباسهاى شایسته به خود برگیرید پس منم دوست دارم بهترین لباسم را بپوشم.
(تفسیر العیاشی، ج2، ص: 14)
از یوسف بن ابراهیم نقل شده است که می گوید بر ابی عبدالله (امام صادق) علیه السلام وارد شدم و جبه (نوعی عبا) و طیلسانی (نوعی لباس که خواص و بزرگان می پوشیدند) از خز داشتم حضرت به من نگاهی کردند و من عرضه داشتم فدایت شوم من جبه و طیلسانی از خز پوشیدم نظرتان در این باره چیست؟ حضرت فرمودند اشکالی ندارد. عرضه داشتم تار آن از ابریشم است. حضرت باز فرمودند اشکالی ندارد {حضرت} حسین بن علی علیه السلام هم جبه ای از خز پوشیده بودند. حضرت سپس ادامه دادند: وقتی امیر المومنین علیه السلام، عبدالله بن عباس را به سوی خوارج فرستاد وی بهترین لباس هایش را پوشید و با بهترین عطر ها خودش را خوشبو کرد و بهترین مرکبش را سوار شد و به سوی آن ها رفت. آن ها گفتند ای ابن عباس تو در بین ما بهترین مردم بودی ولی با لباس و مرکبی نزد ما آمدی که شبیه لباس و مرکب جابران است. ابن عباس این آیه را تلاوت کرد که : «بگو: چه کسى جامه هایى را که خدا براى بندگانش پدید آورده و روزیهاى پاکیزه را حرام کرده است؟» می پوشم و خودم را زینت می دهم چرا که خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد ولی از مال حلال.
( تفسیر العیاشی،ج 2 ص15)
از امام صادق علیه السلام نقل شده است که ایشان فرمودند خداوند دوست دارد وقتی نعمتی را بر بنده اش ارزانی داشت، آن را در وی ببیند چرا که خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد. (الکافی ج 6 ص 438)
پس:
مراد از الله جمیل این است که هر فعلی که از خداوند متعال سر می زند نیکوست و هر صفتی که به خداوند نسبت داده می شود کمال محض است و بالاتر از آن قابل تصور نیست.